سفارش تبلیغ
صبا ویژن

طب سنتی@

دل من دیر زمانی است که می پندارد... ?دوستی? نیز گلی است، مثل نیل
• • نظر

نگاره: ‏دل من دیر زمانی است که می پندارد... <3دوستی<3 نیز گلی است، مثل نیلوفر و ناز ، ساقه ترد ظریفی دارد . بی گمان سنگدل است آنکه روا می دارد جان این ساقه نازک را دانسته بیازارد "فریدون مشیری"‏دل من دیر زمانی است که می پندارد...
♥دوستی♥ نیز گلی است،
مثل نیلوفر و ناز ،
ساقه ترد ظریفی دارد .
بی گمان سنگدل است آنکه روا می دارد
جان این ساقه نازک را دانسته بیازارد

"فریدون مشیری"


پس از اَفرینش اَدم خدا گفت به او : نازنینم اَدم! با تو رازی دار
• • نظر

نگاره: ‏پس از اَفرینش اَدم خدا گفت به او : نازنینم اَدم! با تو رازی دارم ...! اندکی پیشتر اَی ... اَدم اَرام و نجیب ، اَمد پیش ... زیر چشمی به خدا می نگریست ... محو لبخند غم آلود خدا ...! دلش انگار گریست. نازنینم اَدم! ( قطره ای اشک ز چشمان خداوند چکید) یاد من باش ... که بس تنهایم بغض آدم ترکید، ... گونه هایش لرزید به خدا گفت : من به اندازه ی ... من به اندازه ی گلهای بهشت ... نه ... به اندازه عرش ... نه ... نه ... من به اندازه ی تنهاییت، ای هستی من، ... دوستدارت هستم! اَدم، کوله اش را بر داشت... خسته و سخت قدم بر می داشت ...! راهی ظلمت پر شور زمین ... طفلکی بنده غمگین اَدم...! در میان لحظه ی جانکاه، هبوط ... زیر لبهای خدا باز شنید، ... نازنینم اَدم ! ... نه به اندازه ی تنهایی من ... نه به اندازه ی عرش ... نه به اندازه ی گلهای بهشت ...! که به اندازه یک دانه گندم، تو فقط یادم باش ...! نازنینم اَدم ... نبری از یادم ...؟!‏پس از اَفرینش اَدم خدا گفت به او : نازنینم اَدم!

با تو رازی دارم ...!

اندکی پیشتر اَی ...

اَدم اَرام و نجیب ، اَمد پیش ...

زیر چشمی به خدا می نگریست ...

محو لبخند غم آلود خدا ...! دلش انگار گریست.

نازنینم اَدم! ( قطره ای اشک ز چشمان خداوند چکید)

یاد من باش ... که بس تنهایم

بغض آدم ترکید، ... گونه هایش لرزید

به خدا گفت :

من به اندازه ی ...

من به اندازه ی گلهای بهشت ... نه ...

به اندازه عرش ... نه ... نه ...

من به اندازه ی تنهاییت، ای هستی من، ... دوستدارت هستم!

اَدم، کوله اش را بر داشت...

خسته و سخت قدم بر می داشت ...!

راهی ظلمت پر شور زمین ...

طفلکی بنده غمگین اَدم...!

در میان لحظه ی جانکاه، هبوط ...

زیر لبهای خدا باز شنید، ...

نازنینم اَدم ! ... نه به اندازه ی تنهایی من ...

نه به اندازه ی عرش ... نه به اندازه ی گلهای بهشت ...!

که به اندازه یک دانه گندم، تو فقط یادم باش ...!

نازنینم اَدم ... نبری از یادم ...؟!


دنیای رویایی من....
• • نظر

نگاره: ‏دنیای رویایی من.... من در رویای خود دنیایی را می‌‌بینم که در آن هیچ انسانی، انسان دیگر را خوار نمی‌‌شمارد. زمین از عشق و دوستی سرشار است. و صلح و آرامش، گذرگاه‌‌ هایش را می‌‌ آراید. من در رویای خود دنیایی را می‌‌بینم که در آن، همه‌ گان راه گرامی "آزادی" را می‌‌شناسند. حسد جان کسی را نمی‌‌گزد، و طمع روزگار را بر آدم ها سیاه نمی‌‌کند. من در رویای خود دنیایی را می‌‌بینم که در آن، سیاه یا سفید، از هر نژادی که هستی، از نعمت‌‌ های گسترده‌‌ ی زمین سهم می‌‌برند. هر انسانی آزاد است، شوربختی از شرم سر به زیر می‌‌افکند، و شادی همچون مرواریدی گران قیمت، نیاز های تمامی بشریت را برمی‌‌آورد. آری، چنین است دنیای رویائی من!‏دنیای رویایی من....

من در رویای خود دنیایی را می‌‌بینم که در آن هیچ انسانی،

انسان دیگر را خوار نمی‌‌شمارد.

زمین از عشق و دوستی سرشار است.

و صلح و آرامش، گذرگاه‌‌ هایش را می‌‌ آراید.


من در رویای خود دنیایی را می‌‌بینم که در آن،

همه‌ گان راه گرامی "آزادی" را می‌‌شناسند.

حسد جان کسی را نمی‌‌گزد،

و طمع روزگار را بر آدم ها سیاه نمی‌‌کند.


من در رویای خود دنیایی را می‌‌بینم که در آن،

سیاه یا سفید، از هر نژادی که هستی،

از نعمت‌‌ های گسترده‌‌ ی زمین سهم می‌‌برند.


هر انسانی آزاد است،

شوربختی از شرم سر به زیر می‌‌افکند،

و شادی همچون مرواریدی گران قیمت،

نیاز های تمامی بشریت را برمی‌‌آورد.


آری، چنین است دنیای رویائی من!