طب سنتی@

تاریخچه هفت سین
نا بر اطلاعات دانشنامه? ایرانیکا تاریخچه? این رسم مبهم است و «هفت سین» احتمالاً رسم کهنی نیست. در یک دوبیتی که به طور واضحی معاصر است ریشه این سنت را از زمان کیانیان و در اصل به صورت هفت شین بیان می‌کند («روز نوروز در زمان کیان/می‌نهادند مردم ایران/شهد و شیر و شراب و شکر ناب/شمع و شمشاد و شایه اندر خوان»). ایده? «هفت شین» توسط بعضی ایرانیان پشتیبانی می‌شود که از جمله می‌گویند شراب به دلیل باورهای اسلامی‌تر، جایش را به سرکه داده است و هفت شین به هفت سین تبدیل شده است. این نظریه به دلیل این که نام اجزا را به عربی می‌آورد و از اجزای ویژه‌ای چون سمنو نام نمی‌برد رد شده است. در بعضی ریشه‌یابی‌های دیگر، هفت سین را به هفت «سینی» ربط داده‌اند، یا اصلش را «هفت میم» دانسته‌اند، یا آن را از ریشه? «هفت‌چین» به معنی هفت چیدنی نامیده‌اند که این ریشه یابی نیز از سوی محققین جدی گرفته نمی‌شود.

دانه های سرسیاه یا کومدون های سیاه پوستی، ناشی از رسوب بیش از حد چربی روی سطح پوست هستند. هنگامی که سلول های مرده پوست و سبوم یا همان چربی اطراف ریشه مو نزدیک به سطح پوست تجمع می کنند، دانه های سرسیاه تشکیل و به تدریج بر اثر تماس با هوا سفت و خشن می شوند.
تشکیل آنها به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله تولید چربی بیش از حد طبیعی در پوست، ترشح بیش از حد هورمون های مردانه (آندروژن ها)، استفاده از محصولات آرایشی متفاوت و ترکیب آنها با چربی پوست، رطوبت و آلاینده های زیست محیطی، استرس و آلرژی.
پوست را بخور دهید:
شما به یک کاسه آب، اجاق یا کتری، حوله و روغن پایه اسطوخودوس نیاز دارید. آب درون کاسه را روی اجاق یا در کتری داغ کنید.
همان طور که آب در حال جوشیدن است، صورت خود را با روش های همیشگی تمیز کنید. به محض اینکه آب جوش آمد، آن را از روی اجاق بردارید. کاسه آب داغ را روی یک میز بگذارید یا اگر آب را درون کتری جوش آورده اید، آن را درون کاسه ای بریزید.
حالا چند قطره روغن اسطوخودوس به آب جوشیده بیفزایید. البته می توانید از اسطوخودوس خشک شده نیز استفاده کنید. اگر به رایحه نعناع یا رزماری نیز علاقه دارید، می توانید چند قطره از این مواد را به آب اضافه کنید. اجازه دهید آب کمی خنک شود.
حالا حوله را روی صورت خود بیندازید، طوری که مثل چادری روی سر شما و بخار آب قرار گیرد. حداقل بین 5 تا 10 دقیقه صورت خود را درمعرض بخار آب قرار دهید. گاهی صورت خود را به چپ و راست حرکت دهید تا بخار به تمام پوست صورت تان برسد.
وقتی کارتان تمام شد، صورت خود را اول با آب ولرم و بعد با آب سرد بشویید و آن را خشک کنید،حالا می توانید از کرم مرطوب کننده غیرچرب استفاده کنید.
هشت بار آب درمانی:
برای درمان حتما صورت خود را حداقل 5 و حداکثر هشت بار در روز با آب خالی و ولرم بشویید. از مواد تمیز کننده موثر برای از بین بردن میکروب ها در پوست استفاده کنید. عسل یک تمیز کننده طبیعی برای پوست است.
اگر شما از مواد شیمیایی برای درمان چربی پوست تان اسـتفاده می کنیـد، به شــما توصیـه می کنیـم از مرطوب کننده ها و از لوازم آرایشی کمتر استفاده کنید.
اگر خواهان استفاده از مرطوب کننده ها هستید، از مرطوب کننده های بدون تونر استفاده کنید. آبلیمو دارای خواص اسیدی است و مانع اثرات سبوم یا چربی می شود. همچنین از آبلیمو برای کنترل و حذف چربی زیاد روی بینی استفاده کنید.
جوش ها را خشک کنید:
طبق مطالعاتامجام شده در یال 2010 ماست خواصی دارد که مانع رشد باکتری های عامل آکنه می شودهمچنین ماست خنک می تواند التهابات، درد و خارشی را که به دلیل آکنه ها به وجود آمده است آرام کند و شما می توانید هم به تنهایی ماست را روی پوست بگذارید و هم آن را با مواد طبیعی ضدآکنه دیگر مخلوط کنید و به صورت ماسک روی چهره بگذارید.
آرد جو دو سر یکی از لایه بردارهای طبیعی است که مانع مسدود شدن منافذ پوستی می شود،کافی است مقداری آرد جو دوسر را با مقداری ماست مخلوط کنید و روی جوش ها بگذارید و اجازه دهید مخلوط حدود 20 تا 30 دقیقه باقی بماند تا خشک شود.
این روش خانگی را هم امتحان کنید:
یک قاشق غذاخوری آبلیمو را با یک قاشق غذاخوری پودر دارچین مخلوط کنید و روی مناطق موردنظر یعنی جاهایی که دانه های سرسیاه دارد، بگذارید،بعد از اینکه محلول روی صورت خشک شد با آب گرم آن را بشویید.
اسیدیته موجود در آبلیمو می تواند کمک فراوانی به درمان و بیرون کشیدن این دانه های سرسیاه کند.

*برس زدن بیش از حد و غلط: برس زدن در حد معمول اشکالی ندارد و جهت زدودن آلودگی و گرد و غبار و همچنین پخش کردن چربی پوست در تمام سطح موها و نیز ایجاد ظاهری آراسته مفید است، اما در صورتی که موها را بیش از حد برس بزنید و یا موهایی را که داخل هم فرو رفته‌اند به شدت به وسیله برس جدا کنید و یا اینکه موها را بر خلاف جهت به وسیله یک برس نوک تیز شانه بزنید باعث آسیب‌دیدگی موها می‌شوید. *تحت کشش قرار دادن موها: به این صورت که موها را محکم ببندید، مثل بستن موها با کش به شکل دم اسبی و یا اینکه آنها را خیلی محکم ببافید. این کار علاوه بر آسیب رساندن به ساقه مو می‌تواند باعث ریزش مو از ریشه ی آن شود که در صورت تکرار به طاسی دایمی آن ناحیه منجر می‌گردد. *فر زدن موهای صاف یا صاف کردن موهای فر: فر زدن باعث شکستن پیوندهای گوگردی موجود در ساختمان موها می‌شود و در نتیجه موها قدرت خود را از دست می‌دهند و به راحتی می‌شکنند. پس از انجام این کار قدرت موها قابل برگشت نیست و آسیب وارد شده به آن قسمت از ساقه مو دایمی خواهد بود. *استفاده بیش از حد از وسایل گرمازا مانند سشوار: برای خشک شدن موها بهترین راه، آن است که موها را به تدریج و با یک حوله خشک کنید و استفاده از سشوار برای سرعت بخشیدن به روند خشک شدن مو و یا حالت دادن آن می‌تواند، باعث آسیب رسیدن به موها شود.در صورت استفاده از سشوار بهتر است آن را با درجه کم و از فاصله دور به کار برید. *عوامل محیطی به خصوص نور آفتاب: یکی از مهم‌ترین علل فرسودگی موها تماس طولانی ‌مدت با نور خورشید است. تابش نور خورشید باعث ایجاد رادیکال‌های آزاد در ساقه مو می‌شود که شبکه پروتئینی ساختمان مو را تغییر می دهند و باعث خراب‌تر شدن موها می‌گردند. برای جلوگیری از این مساله باید هنگام کار در زیر آفتاب، از کلاه استفاده کرد.

علل و درمان سردی دست و پا
اگر انگشتان پای شما همیشه سرد است، یکی از دلایل آن عبارت است از: ضعیف بودن جریان خون در پا. ضعیف بودن جریان خون می تواند علل مختلفی داشته باشد، از جمله: کشیدن سیگار، فشارخون بالا و یا بیماری قلبی.


آسیب اعصاب پا در اثر عدم کنترل دیابت نیز می تواند یکی از علل سرد شدن انگشتان پا باشد.

از علل دیگر می توان به کم کاری تیروئید و کم خونی اشاره کرد.

برخی افراد در فصل زمستان یا حتی فصل گرم سال از سرد بودن دست و پای خود گله می کنند. این سردی علت های زیادی دارد؛ از استرس گرفته تا انگل. در علم پزشکی به سرد بودن کف پا، سندروم «رینودز» گفته می شود. دست و پای افراد مبتلا به این سندروم، با کوچک ترین تغییر دما سرد می شود.



به علت تنگ شدن رگ های خون، گردش خون در اطراف دست و پا تحت تاثیر قرار می گیرد. انگشتان دست و پا سرد می شود و با جریان پیدا کردن خون، قسمت های مذکور قرمز می شود و احساس سوزش پیدا می کند. توجه نکردن به درمان این بیماری ممکن است باعث آسیب بافت ها شود.


حساسیت به موادغذایی یا محیطی که در آن قرار دارید می تواند علت این سردی باشد. داشتن حساسیت باعث کاهش فشارخون و در نتیجه سردی دست و پا می شود.



کاندیدا، نوعی قارچ است که تقریبا در بدن تمام انسان ها رشد می کند. این نوع قارچ، اختلالاتی از جمله سردی کف پا ایجاد می کند. در بدن افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، این قارچ زنده می ماند.



انگل ، به محض وارد شدن به بدن، از مواد مغذی که باید وارد سلول ها شود، تغذیه می کند این امر باعث سرد شدن دست و پا می شود.



کم خونی یکی از شایع ترین علل سردی دست و پاست.

اوتیت یا عفونت گوش ناشی از التهاب یا عفونتی در گوش میانی یا خارجی بروز می کند. از آنجایی که پیاز یک ماده ی ضدالتهاب طبیعی است می توان از آن برای درمان این مشکل استفاده کرد. پیاز باعث تسکین درد شده و همچنین عفونت را از بین می برد.

روش استفاده

پیاز را به قطعات کوچک تر خرد کنید. دو قاشق چایخوری از این پیاز خرد شده را در ماهیتابه ریخته و به آرامی حرارت دهید تا نرم شوند.

سپس آن را داخل یک پارچه ی تمیز ریخته و مرهم درست کنید.

حواستان به گرمای آن باشد تا گوش را نسوزاند و آن را به طور مستقیم روی گوش دردناک قرار دهید.اگر علائم تان با این کار از بین نرود، حتما به پزشک مراجعه کنید.

پیاز برای تسکین جای نیش حشرات

برای همه ی ما پیش می آید که پشه، زنبور و یا حشرات دیگر نیش مان بزند. بدون شک جای نیش این حشرات دردناک بوده و باعث خارش و سوزش می شود. پیاز می تواند برای رفع این مشکل کمک تان کند. به خاطر اینکه حاوی مواد ضدالتهابی است و میکروب ها را از بین برده و جای نیش را ضدعفونی می کند. در نتیجه باعث تسکین درد و التیام جای زخم می شود.

روش استفاده

پیاز را حلقه کرده و خیلی سریع روی جای نیش بگذارید.

سردرد : پیاز را دریابید

پیاز جزو پیشنهادهای مادربزرگ ها برای تسکین سردرد است. به عقیده ی متخصصان طب سنتی نیز پیاز برای رفع سردرد موثر عمل می کند.

روش استفاده

دو تا سه عدد پیاز را پوست گرفته و خیلی ریز خرد کنید. سپس آنها را داخل دو تکه پارچه تمیز بپیچید. سپس این کمپرس ها را در نواحی دردناک سرتان بگذارید.

دراز بکشید و بگذارید پیازها روی گیجگاه و یا نقاط دردناک دیگر سرتان بماند.

فاطمه مهدی پور

بخش سلامت تبیان

پیاز یک اکسپکتورانت واقعی و درمان موثری برای سرفه است. این یار همیشگی پخت و پز خاصیتی دارد که در دنیای پزشکی به آن «موکولیتیک» می گویند. به این معنی که ترشحات مخاطی را روان کرده و باعث باز شدن سیستم تنفسی می شود.

روش استفاده

پیاز را خرد کرده و با مقدار کمی روغن زیتون داخل ماهی تابه ای ریخته و بگذارید داغ شود. یک قاشق چایخوری تخم کتان به آن اضافه کنید. اجازه دهید مواد به مدت 10 دقیقه روی حرارت بماند تا نرم شوند.

سپس ترکیب به دست آمده را داخل یک پارچه نازک و تمیز بریزید و آن را تا کنید تا به صورت یک کمپرس در بیاید.

اجازه دهید کمی خنک شده و گرمایش قابل تحمل شود. سپس مرهم را دور گردن تان ببندید.

برای درمان و رفع سرفه های خشک نیز می توانید یک عدد پیاز را پوست گرفته و به دو قسمت تقسیم کنید. آن را داخل یک بشقاب بگذارید و زیر تخت فردی که سرفه می کند قرار دهید. با همین کار ساده می توانید کمک بزرگی به رفع سرفه های خشک بکنید.

پیاز زخم را ضدعفونی می کند

اگر در حین انجام کارهای خانه، زخمی سطحی یا خراشی در بدن تان ایجاد می شود و ماده ی ضدعفونی کننده دم دست نداشته باشید می توانید از پیاز کمک بگیرید، چون یک ضدعفونی کننده طبیعی فوق العاده است.

اگرچه بوی پیاز چندان خوشایند نیست، اما استفاده از آب آن برای نابود کردن میکروب ها و تمیز کردن پوست زخمی بسیار موثر خواهد بود. البته نباید از این روش برای زخم های باز و عمیق استفاده کرد.

روش استفاده

پیاز را رنده کنید و یا داخل مخلوط کن ریخته و آب آن را بگیرید. یک گاز استریل تمیز را به آب پیاز آغشته کرده و روی زخم و خراش ایجاد شده روی پوستتان بگذارید. این کار را دو مرتبه در روز انجام دهید.

سوختگی و ترک پوست: مرهم پیاز کارساز است

برای تسکین و درمان سوختگی، ترک پوستی، جای جوش و غیره می توانید پیاز را امتحان کنید.

از آنجایی که پیاز خاصیت ضدعفونی کنندگی دارد، از بروز عفونت پیشگیری می کند و باعث می شود پوست سالم مانده و خیلی سریع خود را احیا کند.

روش استفاده

پیاز را خرد کرده و با مقدار کمی روغن زیتون تفت دهید. یک قاشق چایخوری تخم کتان به آن اضافه کرده و به مدت ده دقیقه بگذارید تا نرم شوند. مواد را داخل یک پارچه تمیز نازک بریزید و آن را روی پوست آسیب دیده بگذارید. حواستان باشد که ترکیب به اندازه ی کافی خنک شده باشد.

سوپ مخصوص پیاز: خداحافظ سرماخوردگی

تب، احساس خستگی و سرماخوردگی از ناخوشی های شایع فصل سرما است. در این مواقع هیچ چیز به اندازه یک سوپ داغ نمی تواند با سرماخوردگی مقابله کند.

در بین همه ی سوپ هایی که می شناسید، یک سوپ مخصوص پیاز وجود دارد که معجزه می کند. اگرچه شاید خوشایندتان نباشد و نفس تان را بدبود کند، اما خواص ضد ویروسی آن شما را زودتر از آنچه تصورش را می کنید از شر سرماخوردگی خلاص می کند.

پیاز حاوی دو ترکیب ضدمیکروب قوی به نام آلین و آلیسین است که به میکروب ها حمله کرده و مانند آنتی بیوتیک ها عمل می کند.

روش مصرف

100 گرم پیاز را خرد کنید و داخل 200 میلی لیتر آب جوش بریزید. اجازه دهید به مدت چند دقیقه در این آب بماند. سپس آن را صاف کرده و یک قاشق چایخوری عسل اضافه کنید. هر روز 4 تا 6 مرتبه از این سوپ مخصوص میل کنید.

پوست یکی از حساس ‌ترین مناطق بدن به شمار می‌ رود و با کوچک‌ ترین فشاری، عکس‌العمل نشان می ‌دهد و این واکنش‌ها به صورت ‌های مختلفی همچون تورم، قرمزی، تاول و ... بروز می کنند.

میخچه هم به عنوان یک ضایعه پوستی، نوعی واکنش طبیعی بدن برای حفاظت از خود است.
گاهی توجه نکردن به پوشش و حفظ بهداشت پاها که قلب دوم ما هستند، می ‌تواند باعث ایجاد ناراحتی و درد در آن ناحیه شود.

میخچه ضایعه‌ ای پینه ‌‌ای ‌شکل از پوست مرده است که معمولا در سطوح نازک و بدون موی پوست به خصوص در قسمت پشتی پنجه پا یا انگشتان یا در قسمت ضخیم‌ تر پوست کف دست و پا ایجاد می ‌شود. میخچه زمانی به وجود می ‌آید که فشار وارده بر پوست حالتی بیضوی یا شبیه بیضی در پوست ایجاد کند که مرکز آن کانون فشار است و به مرور زمان گسترده می ‌شود. اگر تحریک به طور مستمر روی بافت ‌های تولید کننده میخچه ادامه یابد، حتی پس از حذف آن، پوست مجددا تولید میخچه می ‌کند. مکانی که میخچه ایجاد می ‌شود، باعث ایجاد میخچه های نرم و سخت می‌ شود. انواع سخت معمولا در سطوح خشک و مسطح پوست و انواع نرم آن بین انگشت‌ های نزدیک ایجاد می ‌شوند.

چه افرادی بیشتر به میخچه مبتلا می‌ شوند؟
میخچه در میان زنان شایع ‌تر از مردان است. زن ‌ها به دلیل پوشیدن کفش ‌های نوک ‌تیز و پاشنه‌ بلند و تحت فشار قرار گرفتن پاها و انگشتان بیشتر به این ضایعه مبتلا می ‌شوند. این ضایعه معمولا با درد و تورم همراه است. پوشیدن کفش‌ های تنگ یا شل هم به دلیل سایش پا با کفش ممکن است باعث بروز میخچه شود.

افرادی که دچار ناهنجاری‌ های استخوانی هستند هم در معرض خطر ابتلا به میخچه قرار دارند.
افراد دیابتی در مقابل مشکلات پوستی بسیار آسیب ‌پذیرند و به سرعت از این ناحیه دچار دردسر می‌ شوند. پس توصیه می ‌شود این بیماران از کفش‌ های مناسب و اندازه پای خود استفاده کنند و همیشه مراقب بهداشت پای خود باشند.
علاوه بر این، ورزشکاران از جمله فوتبالیست‌ها، کوهنوردان و نیز کسانی که دچار انحراف کف پا هستند، استعداد بیشتری برای ابتلا به میخچه دارند.

چه کنیم تا به میخچه مبتلا نشویم؟
میخچه از آن دست بیماری ‌هایی است که اگر مراقب باشید هیچ وقت به سراغ تان نمی‌ آید.
میخچه در اثر قرار گرفتن در معرض فشار و سایش ایجاد می ‌شود پس در اولین قدم سعی کنید از پوشیدن کفش‌ های تنگ و نوک تیز و پاشنه بلند خودداری کنید.

همیشه جوراب مناسب به پا کنید و پاهای خود را با نرم‌ کننده‌ها و مرطوب‌ کننده‌ها نرم نگه دارید. شستن مرتب پاها و خشک کردن آن ها را فراموش نکنید. این راهکارها شاید در ظاهر بسیار ساده و پیش پا افتاده به نظر برسند، ولی نقش بسیار موثری هم در پیشگیری و هم در درمان میخچه دارد.

درمان‌ های مناسب میخچه کدام است؟
در صورت باقی ماندن میخچه و دردناک شدن آن، باید به پزشک مراجعه کنید تا از خطر عفونت آن جلوگیری کنید. پزشک در مطب، میخچه را با یک چاقوی جراحی برمی ‌دارد. این کار باید توسط افراد متخصص انجام شود، چون انجام آن توسط افراد ناوارد، باعث عفونت و عود مجدد میخچه می ‌شود.

به عنوان یکی از درمان‌های موثر میخچه به فریز کردن می ‌توان اشاره کرد که در این روش پزشک میخچه را با نیتروژن مایع فریز می ‌کند که ممکن است به خاطر انجماد پا، کمی دردناک باشد.

یکی دیگر از درمان‌ هایی که موثر بودن آن به اثبات رسیده است، استفاده از درمان سنتی سیر است. در این روش توصیه می ‌شود یک حبه سیر را له کرده و به صورت مرهم روی ضایعه میخچه قرار دهید و این کار را چندین بار انجام دهید. در صورت تداوم این عمل، میخچه به کلی از بین می ‌رود.

البته در کنار همه این درمان ‌ها، اصلاح راه رفتن، استفاده از کفش مناسب و رعایت بهداشت پاها هم به درمان میخچه کمک می ‌کند.

با تمام این حرف‌ ها، گاهی برخی از افراد ترجیح می ‌دهند با این ضایعه کنار بیایند. البته درست است که میخچه برای سلامتی انسان خطری ندارد، ولی به مرور زمان می ‌تواند دردناک شده و باعث ناراحتی فرد شود.

علاوه بر این، در صورتی که پس از مدتی، درمان صورت نگیرد، با ضخیم شدن پوست، به تدریج بدن، محل میخچه را بیگانه تلقی می‌ کند و باعث ایجاد زخم‌ هایی در آن ناحیه می‌ شود و در نهایت منجر به عفونت آن می ‌گردد. پس بهتر است تا کار به جاهای وخیم ‌تر نرسیده است، دست به کار شوید.
منبع:7sib.ir

سنگ کلیه - سنگ کلیه ذرات کوچک و سخت که در یک یا هر دو کلیه تشکیل شده و گاهی به داخل حالب ها (لوله های عضلانی باریکی که ادرار را از کلیه ها به مثانه منتقل می کنند) انتقال یابند. سنگ کلیه از نظر اندازه از یک دانه شن تا حدود یک توپ گلف متغیر بوده و ممکن است منفرد یا متعدد باشد.

سنگ کلیه معمولاً بزرگسالان بالای 30 سال از هر دو جنس را مبتلا می سازد ولی در مردان شایع تر است.

علایم شایع سنگ کلیه 

-دوره های درد شدید و پیچشی (متناوب ) به فاصله هر چند دقیقه . درد معمولاً ابتدا در ناحیه پشت ، درست پایین دنده ها، ظاهر می گردد. در طی چند ساعت یا چند روز، ناحیه درد از مسیر حرکتی سنگ از حالب به طرف کشاله ران پیروی می کند. با دفع سنگ درد بیمار متوقف می گردد.

-یکی دیگر از علائم سنگ کلیه تهوع مکرر است.

-دفع مقادیر اندک خون در ادرار نیز از دیگر علائم سنگ کلیه است. ادرار ممکن است کدر یا تیره به نظر برسد.

علل ایجاد سنگ کلیه

-دفع مقادیر بیش از حد کلسیم از ادرار در اثر اختلال غده پاراتیرویید ـ که تنظیم متابولیسم کلسیم را به عهده دارد ـ یا در اثر مصرف بیش از حد کلسیم و ویتامین ـ د

-نقرس (در مورد سنگ های اسیداوریکی )

-انسداد ادراری به هر دلیل

-کاهش حجم ادار ناشی از بی آبی یا آب وهوای گرم و خشک نیز از علل ایجاد سنگ کلیه است.

-رژیم غذایی نامتناسب (مصرف بیش از حد کلسیم )

-سابقه خانوادگی سنگ کلیه

-پرکاری پاراتیرویید نیز از دیگر علل ایجاد سنگ کلیه است.

-در بستر افتادن طولانی مدت به هر دلیل

-سوء مصرف الکل

پیشگیری از ابتلا به سنگ کلیه

-مصرف روزانه حدود 3 لیتر مایعات و عمدتاً آب خالص

-اجتناب از مصرف شیر و فرآورده های لبنی در صورتی که سنگ کلیه از نوع کلسیمی ـ فسفری باشد.

-خودداری از شرایطی که با تعریق بیش از حد همراه است .

عواقب مورد انتظار در مورد سنگ کلیه

سنگ های بزرگ معمولاً در کلیه مانده و بدون علامتند، هرچند که می توانند به کلیه آسیب بزنند. سنگ های کوچک به آسانی همراه ادرار از طریق حالب دفع می گردند. سنگ های بین این دو اندازه که از طرفی قابلیت ورود به حالب را داشته و از طرف دیگر به اندازه کافی کوچک نیستند تا عبور آنها از حالب به آسانی صورت گیرد باعث ایجاد درد شدید می گردند. این سنگ ها معمولاً در طی چند روز دفع می گردند. چنانچه حرکت سنگ متوقف شده و باعث انسداد ادراری گردد، برای پیشگیری از آسیب بیشتر کلیه باید خارج گردد.

درمان سنگ کلیه

اصول کلی

- هنگام ادرار کردن از کاغذ صافی یا گاز استفاده کنید تا دفع سنگ مشخص شود؛ یا داخل یک ظرف شیشه ای ادرار کرده ، وجود سنگ را بررسی کرده و در صورت وجود آن را جدا کرده ، ادرار را دور بریزید. برای مشخص شدن ترکیب سنگ ، آن را نزد پزشک ببرید.