طب سنتی@

چرا نفخ می کنیم؟
برای جذب آهن، ویتامین C و بسیاری از ویتامین‌ها و مواد مکمل‌، محیط اسیدی معده مناسب است اما نوشیدن آب هنگام صرف غذا موجب بهم خوردن این محیط شده و بدن از جذب این مواد بسیار مهم محروم می‌ماند.


مصرف آب و مایعات خنک هنگام صرف غذا موجب ایجاد اختلال در مرحله هضم غذا می‌شود.نوشیدن آب در حین غذا عامل اصلی ابتلا به نفخ است.

اولین مرحله هضم غذا سایش با فشار زیاد از طریق عضلات صاف و چین‌های سطح معده و پرزهای آن است که این فرآیند با مصرف آب و مایعات سرد به علت اتساع معده خنثی ‌شده در نتیجه مواد غذایی هضم نشده وارد روده‌ها می‌شود و ایجاد نفخ شدید می‌کند.

اثر اسید هیدروکلریدریک معده بر غذاهای خورده شده باعث تجزیه مولکول‌های بزرگ به مولکول‌های کوچک قابل جذب برای سلول‌ها می‌شود، این فرآیند با مصرف آب و مایعات سرد مابین غذا خوردن به علت خنثی سازی اسید، مهار می‌شود و در نتیجه مولکول‌های بزرگ غیرقابل جذب وارد روده‌ها شده این مواد در روده بزرگ توسط باکتری‌ها مصرف می‌شود و ایجاد نفخ شدید می‌کند.


چرا نباید بین غذا آب بخوریم؟

نوشیدن آب یا مایعات سرد مابین غذا موجب کاهش درجه حرارت معده و اختلال عملکرد واکنش‌های شیمیایی اسید معده و آنزیم‌های مختلف معده می‌شود. در این حالت غذای خورده شده به‌درستی هضم نمی‌شود و موجب هضم این مواد توسط میکروب‌های روده بزرگ شده نفخ شکم را تشدید می‌کند.


اسید معده و آنزیم‌های هضم کننده پروتئین‌ها، چربی‌ها و قندها با مصرف آب و مایعات خنک در بین غذا رقیق می‌شود در نتیجه عملکرد این مواد کاهش یافته و هضم کامل به خوبی صورت نمی‌گیرد.


برای جذب آهن، ویتامین C و بسیاری از ویتامین‌ها و مواد مکمل، محیط اسیدی معده مناسب است اما نوشیدن آب هنگام صرف غذا موجب بهم خوردن این محیط شده و بدن از جذب این مواد بسیار مهم محروم می‌ماند.


کاهش انرژی سلولی موجب کاهش قدرت هضم و جذب مواد غذایی در معده و روده‌ها می‌شود. کاهش انرژی سلولی در سلول‌های سطح معده و روده‌ها و همچنین سلول‌های عضلانی جدار معده و روده در اثر کاهش دمای محیط از 37 درجه سانتی‌گراد که بهترین دما برای بالاترین عملکرد این سلول‌ها است در نتیجه کاهش انرژی سلولی، تنبلی روده‌ها و به دنبال آن یبوست مزمن بروز می‌کند که به‌عنوان مادر بیماری‌ها است، این عارضه در اثر مصرف آب در بین غذا به‌وجود می‌آید، نوشیدن آب مابین غذا میزان تولید انرژی در بدن را نیز کاهش می‌دهد.


فقر انرژی در هر سلول بدن می‌تواند موجب بیماری آن سلول شود. چنین پدیده‌ای در سیستم ایمنی بدن باعث عدم شناخت سیستم ایمنی از عوامل آسیب رسان یا عدم شناخت سلول‌های خودی از بیگانه شده و می‌تواند ریشه بسیاری از بیماری‌های نئوپلاستیک یا سرطانی یا بیماری‌های خود ایمنی مانند بیماری «MS» شود.

گروهی از افراد هستند که با خوردن انگور سردرد می گیرند، اما چرا؟
انگور کالری کمی دارد و سرشار از ویتامین سی و فیبر است، بنابراین یک خوراکی بسیار مفید و مغذی به شمار می آید؛ اما یک ماده به نام «تیرامین» در آن وجود دارد، یک نوع اسید آمینو که از شکستن زنجیره پروتئینی در غذاهای مانده به وجود می آید. تیرامین می تواند فشار خون را بالا ببرد و در نتیجه در یک گروه از مردم ایجاد سر درد می کند. اگر این اتفاق برایتان افتاد، شاید بهتر باشد از بعضی خوراکی های دیگر دوری کنید، مثل این ها:

- گوشت دودی یا نمک سود

- پنیر کهنه

- مرکبات

تحقیقات نشان می دهد تیرامین موجود در انگور می تواند اثر بدی روی گروهی از داروهای ضدافسردگی با نام «MAOI» بگذارد؛ اگر از این داروها استفاده می کنید، با دکتر درباره رژیم غذایی تان صحبت کنید.

پوست زیبای پیازی
پیاز یکی از خوراکی‌های بسیار مفیدی است که در سبد غذای روزانه ما وجود دارد و به شکل‌های مختلف خام و پخته یا سرخ شده آن را می‌خوریم. ما در این مطلب نمی‌خواهیم به خواص پیاز در سلامت بدن بپردازیم بلکه می‌خواهیم بگوییم این ماده نه‌چندان خوشبو و تا حدی هم بدبو چه نقشی در زیبایی و مراقبت از پوست دارد.
*پیاز موجب تقویت کلاژن‌سازی
پیاز هم مانند سیر بر فعالیت 2 نوع آنزیم که سبب ایجاد التهاب و تحریک‌پذیری پوست می‌شود، تاثیر گذاشته و با کاهش یا متوقف کردن فعالیت این دو آنزیم می‌تواند پوستی زیبا و بدون چین و چروک به ما هدیه دهد. پیاز علاوه بر دارا بودن ویتامین C و آنتی‌اکسیدان، حاوی ترکیباتی است که خاصیت ضدالتهابی دارد و موجب تقویت کلاژن‌سازی در پوست شده و در نتیجه از شل شدن و افتادگی پوست جلوگیری و آن را سفت می‌کند.
*آنتی‌اکسیدان‌های پیاز به جنگ چین و چروک می‌روند
یکی از خواص پیاز، خاصیت آنتی‌اکسیدانی آن است. آنتی‌اکسیدان‌ها تاثیر بسزایی در مراقبت از پوست دارند. آنتی‌اکسیدان‌های موجود در پیاز با رادیکال‌های آزادی که باعث ایجاد چین و چروک می‌شوند مقابله کرده و پوست شما را از چین و چروک محافظت می‌کنند.
*پیاز لایه‌بردار است
عصاره پیاز چون دارای اسیدهای گیاهی است روی پوست می‌تواند پیلینگ مناسب انجام دهد، یعنی باعث ریزش و رفع لایه سلول‌های مرده و کراتینی پوست شود و این فعالیت، شادابی پوست را فراهم می‌آورد که ثمره این عملکرد داشتن پوستی بدون لک، جوش، تمیز و با طراوت بوده که در بررسی‌ها و تحقیقات به اثبات رسیده است. بعد از شستن پوست اگر لازم باشد بهتر است به مقدار لازم کرم گیاهی روی پوست مالیده شود. البته پوست‌های چرب معمولا نیاز به کرم ندارند.
*پیاز به جنگ آکنه‌ها می‌رود
یکی دیگر از ترکیبات پیاز، کرومیم است. یکی از عوامل مهم در بروز آکنه وجود باکتری است که کرومیم می‌تواند میزان آلودگی‌های باکتریایی را کم کرده و به کمتر شدن آکنه کمک کند. بنابراین، با وارد کردن این ماده غذایی در رژیم غذایی روزانه خود می‌توانید پوستی شاداب و زیبا داشته باشید.
*ماسک عسل و پیاز برای مبارزه با چروک‌ها
مواد لازم:
40گرم عسل طبیعی
10گرم آب پیاز سفید
ابتدا عسل را روی حرارت بگذارید و در دمای پایین حدود 10دقیقه آن را داغ کنید. سپس آب پیاز را به آن اضافه کنید وحدود 5دقیقه این مخلوط را هم بزنید. سپس حرارت را بسته و صبر کنید تا مواد حاضر سرد شود.
بعد به اندازه یک لایه نازک از ماسک را به پوست صورت خود بزنید و نیم ‌ساعت صبر کنید تا ماسک خشک شود، سپس با آب گرم صورت‌تان را بشویید.
*چطور آب پیاز تهیه کنید
شیره یا همان آب پیاز خام اثر بسیار مفیدی در بهداشت و لطافت پوست دارد به‌خصوص برای پوست‌هایی که چرب و ضخیم هستند. یک عدد پیاز را رنده کنید و از پارچه تمیز عبور داده و شیره تهیه شده را توسط تکه ای پنبه روی پوست بمالید و حدود 10 تا 15 دقیقه صبر کنید که البته این زمان به میزان تحمل هر شخص قابل تغییر است. چنانچه پوست نازک و حساس باشد، زمان کمتری لازم است و اگر پوست ضخیم یا چرب باشد مطمئنا به زمان بیشتری برای ادامه کمپرس آب پیاز نیاز است. بعد از اتمام زمان مصرف عصاره مذکور، پوست را با آب و صابون یا شامپوی مناسب بشویید تا بوی احتمالی پیاز نیز رفع شود یا توسط پنبه آغشته به سرکه رقیق شده سیب، پوست را تلطیف کنید. هفته‌‌ای 4-3 مرتبه در هر موقع از روز یا شب این کار را انجام دهید. آب پیاز به علت داشتن مواد ضدعفونی‌کننده گوگرددار و اسیدهای مفید چون اسید سیتریک حتی می‌تواند به بهترین وجهی جوش‌های معمولی و سرسیاه صورت و نواحی بینی را ضدعفونی و سریع درمان کند.

در ابتدا باید توجه کنید که میان‌وعده‌های غذایی کودکان نباید کسالت آور باشند. برای بسیاری از کودکان میان‌وعده‌های غذایی حکم نوعی سرگرمی و تفریح را دارند.

برای دانستن چگونگی تهیه کردن میان‌وعده‌های غذایی سالم برای کودکان، می‌توانید از توصیه‌های زیر مدد گیرید:

1- خوراکی‌ها و تنقلات فاقد ارزش غذایی را از خانه دور نگه دارید: فرزند شما برای دریافت شیرینی‌جات، شکلات، چیپس و دیگر تنقلات اصرار و پافشاری نخواهد کرد، اگر آن‌ها را در دسترس نگه ندارید و بداند که در خانه موجود نیستند. با انتخاب میان‌وعده‌های سالم یک الگوی خوب برای فرزندتان باشید.

2- تلاش به سمت مصرف غلات کامل و دانه‌ها: گزینه های غذایی دارای غله کامل (نظیر بیسکویت‌ها و نان‌های تهیه شده از غله کامل و سبوس‌دار) را در میان‌وعده‌های غذای کودکانتان بگنجانید، غلات کامل در تأمین انرژی و تقویت بنیه کودکتان مفیدند.

3- مخلوط کردن و ترکیب نمودن اقلام غذایی: شما می‌توانید ترکیبی از اقلام غذایی سالم را به فرزندتان ارائه کنید و این هنر شماست که بتوانید ترکیب‌هایی خوشمزه‌ای از اقلام غذایی سالم مختلف را برای فرزندتان تهیه کنید. برای مثال؛

* می‌توانید هویج و دیگر سبزی‌جات خام را آغشته به ماست‌های چکیده طعم‌دار کنید و به فرزندتان بدهید.

* می‌توانید سبزی‌جات را در کنار محصولات لبنی ارائه دهید برای مثال گزینه های ساده‌ای نظیر (نان و پنیر به همراه خیار و گوجه) یا (ماست و خیار یا آب دوغ خیار به همراه نان و محصولات غله کامل) را نیز امتحان کنید.

* ‌می‌توانید آغشته نمودن میوه‌های تازه یا کراکرهای سبوس‌دار با ماست‌های کم چرب، را نیز امتحان کنید.

* می‌توانید کره بادام زمینی را روی سیب، موز، کرفس و غیره بمالید و آن را به کودکتان بدهید و غیره...

4- تقویت استقلال در کودکان: گزینشی از سبزی‌جات یا میوه‌های آماده برای خوردن را در یخچال نگه دارید. می‌توانید میوه‌جات آماده برای خوردن را در یک کاسه یا ظرف در دسترس قرار دهید. گزینه‌های غلات کامل کم شکر، میوه‌های کنسرو شده و بسته‌بندی شده در آب خودشان و دیگر اقلام غذایی سالم را در یک کابینت در دسترس، یا در قفسه یا یخچال به صورتی که در دسترس کودکتان باشد قرار دهید، تا او بتواند به هنگام گرسنگی در برداشتن خوراکی‌ها استقلال داشته باشد.

5- منوی غذایی کودکتان را گسترده کنید: ارائه‌ی اقلام غذایی به فرزندتان را محدود نسازید و تا حد امکان منوی غذای کودکتان را گسترده سازید. گزینه‌های غذایی نا معمول‌تر را نیز به فرزندتان ارائه دهید برای مثال: آناناس، فلفل‌های قرمز یا زرد، انبه، دانه‌های سویای بوداده و غیره ...

6- ملاقات دوباره با صبحانه: می‌توانید غذاهای مرسوم در صبحانه نظیر نیمرو و نان تست غله کامل، را به عنوان یک عصرانه مغذی و سالم به فرزندتان ارائه دهید.

7- سرگرم کننده ساختن خوراکی‌ها:

* می‌توانید با ابزارهای برنده آشپزخانه، نان و پنیر را به اشکال قشنگ برش دهید تا برای کودکتان جذاب گردند.

* می‌توانید کباب میوه تهیه کنید و یا به کودکتان نشان دهید که چگونه تکه‌های خرد شده‌ی میوه را با چوب‌های غذا خوری ژاپنی - چینی (چاپستیک) بخورد.

* می‌توانید به سلیقه خودتان اقلام غذایی را به اشکال مختلف توی ظرف غذا بچینید تا برای کودک جذاب و مفرح گردند (برای مثال صورتک‌های با نمک، کلمات دیگر اشکال جذاب برای فرزندتان)

8- دریافت طعم شیرین از میان‌وعده‌های غذایی سالم: میان‌وعده‌های غذایی برای کودکان نباید لزوماً بی مزه یا کم مزه باشند. برای ارضای ذائقه‌ی شیرینی‌دوست فرزندتان، می‌توانید پودینگ‌های خوشمزه‌ی عاری از چربی و ماست‌های یخی یا قطعات میوه یخ زده را (به عنوان جایگزینی سالم برای بستنی) به فرزندتان ارائه نمایید.

می‌توانید پوره‌هایی خوش طعم با استفاده از مواردی نظیر: شیر کم چرب، ماست کم چرب و میوه‌های تازه یا یخ زده تهیه نمایید.

9- گول تقلب‌های برچسب‌های غذایی را نخورید: غذاهای تجاری تحت عنوان کم چرب یا عاری از چربی، می‌توانند همچنان پر از کالری و سدیم باشند. همچنین غذاهایی با عنوان گول زننده عاری از کلسترول، می‌توانند غنی از چربی، چربی اشباع و شکر باشند؛ لذا برای دانستن تمام ماجرا باید محتویات غذایی برچسب‌های غذایی را کامل بخوانید و تنها به تیترهای گول زننده عاری از کلسترول یا عاری از چربی، اکتفا نکنید.

10- مشخص کردن مکان صرف میان‌وعده: مصرف میان‌وعده‌ها را به مکان‌های معینی محدود کنید. با این کار فرزندتان را از دریافت بی‌حساب کالری به خاطر جویدن بی‌فکر (و عدم تمرکز بر غذا خوردن در جلوی تلویزیون) نجات خواهید داد.

اگر فرزندتان نیاز دارد که میان‌وعده‌اش را در حین راه رفتن یا در مسیر رفتن به جایی صرف کند، می‌توانید از اقلام غذایی‌ای که امکان ریختن یا چکیدن از آن‌ها وجود ندارد استفاده کنید، برای مثال می‌توانید از ساندویچ‌ها یا لقمه‌های کوچک، محصولات غله کامل، یک موز، یک شیر پاکتی کوچک (به همراه نی) و دیگر اقلام سالمی که امکان ریختن آن‌ها در حین راه رفتن کم است، استفاده کنید.




**منبع:سلامت نیوز**

چای کوهی که به آن توکلیجه نیز می گویند، از تیره ی گیاهان معطر و آرامش بخش اعصاب است. گل این گیاه که به صورت سنبله ای از گل های ریز صورتی مایل به سرخ رنگ است، درمیان کاسبرگ هایی با رنگ سبز روشن نقره ای و پشمالو قرار دارد. از این رو در زبان آذری به آن توکلیجه یا پشمالو گفته می شود. 

چای کوهی یک تونیک (تقویت کننده ی) قوی برای اعصاب است. این گیاه مفرح، نشاط انگیز و شادی آور بوده و دارای خاصیت ضد درد به ویژه دردهای مفصلی، رماتیسمی، سردرد، سرگیجه و دردهای عصبی است.

مصرف این گیاه خستگی ذهنی را برطرف می سازد وبه علت انرژی زایی و نشاط انگیزی می تواند برای رفع خستگی و   بی حوصلگی در افراد افسرده مورد استفاده قرار گیرد.

علاوه بر این ها چای کوهی اشتها آور و مدر ملایم است. هم چنین در تنظیم اعمال گوارشی و تقویت کبد به ویژه کمک به هضم غذا کاربرد دارد. 

این گیاه در درمان بیماری های معده و روده با منشاء روانی و بیماری های اسهال توأم با تحریکات عصبی، نقش موثر و آرامش بخشی دارد.

گفتنی است ،این گیاه از داروهایی است که باعث سقط جنین در زنان باردار می شود./س

مصرف آرتیشو یا همان کنگر فرنگی برای درمان هپاتیت قدمت زیادی دارد. این گیاه به جهت دارا بودن غلظت زیاد کافئویلکوینیک اسید، از کبد محافظت کرده و به بهبود وضعیت آن کمک می ‌کند. همچنین این ماده به جریان صفرا از کبد کمک می‌کند. در واقع عدم حرکت صفرا از کبد به سمت کیسه صفرا خطر زیادی برای کبد خواهد داشت.

شیرین ‌بیان نیز به تقویت جریان صفرا، سم ‌زدایی از کبد و تقویت اثر

اینترفرون کمک می ‌کند، البته مصرف طولانی ‌مدت آن در مبتلایان به

فشار خون بالا باید با احتیاط باشد

آرتیشو را می ‌توان به صورت خام در سالاد و همچنین پخته استفاده نمود، البته باید آبی که آرتیشو در آن پخته می ‌شود نیز مصرف شود، زیرا بیشتر ترکیبات مفید آرتیشو در آب حل می‌ شوند. تهیه آرتیشو با روغن زیتون ترکیب مناسبی برای کبد است.

لبو

لبو نیز از زمان ‌های قدیم برای درمان بیماری ‌های کبد استفاده می ‌شده، رنگدانه قرمز این گیاه به نام بتاسیانین به فرآیند سم ‌زدایی و خروج سموم از کبد کمک می ‌کند.
قاصدک

قاصدک

قاصدک یکی از بهترین درمان ‌ها برای کبد شناخته شده است و باعث افزایش سطح گلیکریزین در خون می‌ شود. ریشه این گیاه حاوی مقدار زیادی پروتئین، پکتین، ویتامین A، ویتامین C، ویتامین B1 (تیامین) و آهن است. به ‌علاوه تاکسانین موجود در این گیاه تاثیرات زیادی در بهبود عملکرد کبد دارد و به تقویت جریان صفرا، کاهش التهاب کبد، التهاب مجاری صفراوی و بهبود سریع کبد کمک می‌کند.



شیرین بیان

شیرین ‌بیان نیز به تقویت جریان صفرا، سم ‌زدایی از کبد و تقویت اثر اینترفرون کمک می ‌کند، البته مصرف طولانی ‌مدت آن در مبتلایان به فشار خون بالا باید با احتیاط باشد، زیرا مصرف بیش از 3 گرم در روز باعث افزایش سدیم و تجمع آب می‌ شود.

خارمریم

گیاه خارمریم (Silybum marianum (L.) Gaertn) گیاهی یک یا دو ساله از تیره کاسنی است که دانه های آن متابولیت های ثانویه و ارزش دارویی بالایی، خصوصا در درمان بیماری های کبدی دارد. ترکیبات اصلی آن مخلوطی از فلانولینگان ها است که سیلیمارین نامیده می شود. در کشورهای مختلف فرآورده های فراوانی از عصاره حاصل از میوه های این گیاه عرضه شده است و این گیاه از پُر مصرف ترین گیاهان دارویی در جهان به شمار می آید.

مصرف آرتیشو یا همان کنگر فرنگی برای درمان هپاتیت قدمت زیادی دارد.

این گیاه به جهت دارا بودن غلظت زیاد کافئویلکوینیک اسید، از کبد محافظت

کرده و به بهبود وضعیت آن کمک می ‌کند

بخشی از گیاه که برای خواص درمانی استفاده می شود دانه است و ماده ی موثر درمانی آن سیلیمارین نامیده می شود. مهم ترین کاربرد درمانی این گیاه اثر محافظتی روی کبد است که در مطالعات حیوانی و انسانی نیز گزارش شده است.
خار مریم

در مطالعات بالینی متعددی مصرف سیلیمارین در درمان بیماری کبدی مانند سیروز، هپاتیت ویروسی و سمی مزمن، کبد چرب و التهاب مجرای صفرا موثر بوده است که دلیل آن را خواص آنتی اکسیدانی این ماده می دانند. سیلیمارین سلول های کبد را در برابر هرگونه آسیب نابود کننده حاد یا مزمن محافظت می کند.

همچنین در کاهش کلسترول خون، افزایش سیستم ایمنی بدن، درمان انواع سرطان، کاهش عوارض جانبی در بیماران تحت درمان با شیمی درمانی برای سرطان و سنگ کیسه صفرا نیز اثرات جالب توجهی دارد.

استفاده از این گیاه در درمان بیماری های کبدی پیشینه ای 2000 ساله دارد و امروزه به کمک فناوری های جدید، بار دیگر در نقش داروی هپاتیت ظاهر شده است. ادامه مطلب...