شایعترین آسیبدیدگیها ناشی از چرخاندن قوزک به طرف بیرون پا است. این چرخیدگی میتواند فشار زیادی بر رباطهای نگهدارنده قوزک وارد کرده و باعث پیچخوردگی مچ پا شود، یا ممکن است ماهیچهای را پاره کرده یا استخوانی را بشکند.
هر کدام از این آسیب دیدگیها میتوانند ورم زیاد، تغییر رنگ و کاهش حرکت را همراه با درد شدید ایجاد کند.
چرخیدگی تنها آسیبرسان قوزک پا نیست. کار کشیدن بیش از حد از آن - مثل راه رفتن، ایستادن و بالا رفتن زیاد و نیز زیاد خم کردن قوزک - میتواند به التهاب تاندون هایی منجر شود که ماهیچهها را به استخوانهای قوزک و ساق وصل میکنند.
یکی از نواحی مستعد آسیب، تاندون آشیل است که از پاشنه پا تا پشت قوزک امتداد دارد. تاندون آشیل به آسانی کشیدگی پیدا کرده یا پاره میشود، مخصوصاً اگر به اندازه کافی انعطافپذیر نباشد.
کار کشیدن زیاد هم میتواند باعث التهاب کیسه زلالی (کیسه پر از مایعی در پشت پاشنه که مثل یک بالشتک محافظ است) گردد.
قوزک از راههای دیگری هم آزرده میشود. کفش گشاد یا تنگ ممکن است باعث درد قوزک در هنگام چرخاندن پا یا در اثر تماس با سطح سفت کفش شود. پوشیدن کفش نامناسب برای کاری که انجام میدهید نیز فشار زیادی بر مفصل مچ پا وارد میکند.
استراحت، یخ گذاشتن، بستن و بالا گرفتن قوزک از اولین کارهای بعد از آسیبدیدگی قوزک و درد آن است
چند بیماری نیز باعث درد قوزک میشوند. نقرس،که درد شدید ضربانی و التهاب مفصل در اثر رسوب بلورهای اسید اوریک است، اغلب قوزک را گرفتار میکند.
تیزی استخوان، قطعات جدا شده استخوان یا غضروف، التهاب شبه روماتیسمی مفاصل، نقص گردش خون و آسیب عصب نیز دیگر آزاردهندگان قوزک پا هستند.