«ماندگاری طولانی بدون مواد نگهدارنده»، این موضوع حقیقت دارد یا شعاری تبلیغاتی است؟
لبنیات به 2 صورت پاستوریزه و استریلیزه در بازار وجود دارند. شیر به 2 روش پاستوریزه میشود؛ در یک روش طی 30 دقیقه به شیر 60 درجه حرارت میدهند و در روش دوم 80-75 درجه حرارت طی 30-15 ثانیه به آن داده میشود و سپس شوک حرارتی میبیند. در پاستوریزاسیون، میکروبها از بین میروند اما هاگها یا اسپورهای باکتریها و میکروبها باقی میمانند. درنتیجه لازم است حداکثر برای 3 تا 4 روز شیر پاستوریزه را در یخچال نگهداری کرد؛ یعنی ماندن بیش از این مدت باعث فساد شیر میشود.
در شیرهای پاستوریزه چون حرارت خیلی بالا نمیرود، تخریب مواد مغذی ناچیز است. در شیر پاستوریزه حدود 20 درصد از ویتامین B1 و 50 درصد ویتامین C تخریب میشود و بقیه ویتامینها آسیب نمیبینند اما در شیر استریل، حرارت بالای 130 درجه است. در این حرارت علاوه بر میکروبهای بیماریزا، تمام هاگها و اسپورها از بین میروند.
این شیر وقتی بستهبندی میشود، به نگهدارنده نیاز ندارد و لازم نیست تا زمانی که در آن باز نشده، در یخچال نگهداری شود اما وقتی در آن باز شد، حداکثر تا 72 ساعت میتوان آن را در یخچال نگه داشت. در شیرهای استریل، 50 درصد ویتامین B1 و 80-70 درصد ویتامین C تخریب شده است. البته آسیبی که از نظر این 2 ویتامین میبیند، مهم نیست زیرا شیر منبع مهم این 2 ویتامین محسوب نمیشود!
هر گروه سنی- جنسی به چند واحد لبنیات در روز نیاز دارند؟:
یک کودک بعد از اینکه از شیر گرفته میشود، حداقل به 3 واحد لبنیات در روز نیاز دارد. افراد بالغ نیز باید 3 واحد لبنیات در طول روز مصرف کنند. در دوران بارداری زنان در 3 ماهه دوم 4 واحد و در 3 ماهه سوم 5 واحد و درصورتی که دوقلو باردار باشند به 6 تا 7 واحد لبنیات نیاز دارند. در دوران شیردهی حداقل 5 تا 6 واحد لبنیات باید مصرف شود و افراد سالمند نیز حداقل باید 3 واحد از این گروه مصرف کنند. البته هر واحد لبنیات نیز برابر است با یک لیوان شیر یا یک لیوان ماست سرخالی یا یک قوطی کبریت پنیر.
طب سنتی@
*محصولات مطمئن
هنگام استفاده از محصولاتی که به مو هایتان درخشندگی زیادی می دهد، مراقب باشید. استفاده از این محصولات برای کسانی که موهای چربی دارند، باعث چرب تر به نظر رسیدن موها می شود.
وقتی در مورد محصولی شک دارید، اصلاً از آن استفاده نکنید.
*چگونه و چقدر برس می کشید؟
فقط به اندازه ای موهایتان را برس بکشید که مرتب باشند. چرا که برس کشیدن، باعث تحریک غدد چربی می شود و به احتمال زیاد تولید چربی را افزایش می دهد.
تا جایی که ممکن است از دست زدن یا برس زدن مو ها خودداری کنید. این امر به خصوص بعد از خوردن یا آماده کردن غذا های چرب مهم است؛ چرا که ممکن است چربی غذا را به موهایتان منتقل کنید. در مورد لوازم آرایشی چرب هم، قبل از آرایش، موها را از صورتتان کنار بزنید و با یک سنجاق ببندید و انگشتان چرب خود را به موهایتان نزنید. همچنین برای مرتب کردن موها به آن ها دست نزنید، یعنی برای باز کردن گره موها به جای انگشتانتان از یک شانه استفاده کنید.
*نظافت و کوتاه کردن مو
به طور مرتب پایین موهایتان را که دچار موخوره شده، کوتاه کنید. این کار از آسیب بیشتر موها جلوگیری کرده و آن ها را ضخیم تر و قوی تر خواهد کرد. اگر این کار را هر چه سریع تر انجام ندهید، بعداً باید مقدار بیشتری از موهایتان را کوتاه کنید، چرا که موخوره بدتر می شود.
*نوع شامپو
برای مواقعی که می خواهید بیرون بروید، اما حس می کنید مو هایتان خیلی چرب به نظر می رسد، راه حل سریعی پیدا کنید. می توانید از پودر بچه یا شامپو های خشک استفاده کنید تا مو هایتان کمتر چرب به نظر برسد. به آسانی آن را روی ریشه مو هایتان بمالید، اما مراقب باشید که بیش از حد از آن استفاده نکنید، چرا که روی مو هایتان سفیدی هایی باقی می ماند! بعد از آن سعی کنید با شانه زدن، این سفیدی ها را از مو هایتان خارج کنید.
*جلوگیری از افتادن مو روی پیشانی
در هنگام سشوار کشیدن، مو ها را از پیشانیتان دور نگه دارید. پیشانی یکی از مناطق چرب پوست است؛ بنابراین دور نگه داشتن موها از این قسمت، این اطمینان را به شما می دهد که چربی پوست جذب موهایتان نمی شود.
*به موهایتان دست نزنید!
مرتب موهایتان را صاف نکنید. صاف کردن موها، چه با گرما و چه با استفاده از فرایندهای شیمیایی واقعاً به موها آسیب می زند. گرمای اتو باعث می شود موها چربی تولید کند، و از آنجا که برای صاف کردن به آن ها دست می زنید، ریسک تولید چربی بیشتر هم می شود.
*فری ها خوشبخت ترند!
موهای فر خود را دوست داشته باشید! موهای فر یا مجعد به طور طبیعی دیر تر چرب می شوند، چرا که روی پوست سر نمی خوابند. اگر مو هایتان فر طبیعی است، آن را به رخ دیگران بکشید!
*نکات و هشدار ها
استفاده از شامپو های کم اسید و خیلی قوی، می تواند باعث چرب شدن و شوره سر شود.
از شامپو هایی که به طور ویژه برای نرم کردن موها درست شده اند استفاده نکنید که بدتر باعث چرب شدن موهایتان می شود!
صاف کردن موهای فر بدون استفاده از محافظ حرارتی می تواند آسیب زیادی به موها وارد کند. مراقب باشید که چقدر و با چه حرارتی موهایتان را صاف می کنید!
عناب، میوهای است که علاوه بر خوشمزه بودن، خواص درمانی فراوانی دارد و سرشار از ویتامین است. این میوه درختی، بیضی شکل و به رنگ قرمز است که ابتدا در کشور چین کاشته شد و قدمت استفاده از آن، در طب سنتی چین، به 2500 سال پیش بازمی گردد. برگهای این درخت برای کسانی که بدنبال کاهش وزن هستند، گزینه مناسبی است.
**فواید عناب
عناب، این میوه خوشمزه، سرشار از ویتامینهای A، C، و B2 و همچنین کلسیم، آهن و فسفر است. از این میوه میتوان برای درمان اختلالات ریوی و کلیوی، دردهای شکمی، رفع سرفه و حساسیت و رفع مشکلات قلبی عروقی استفاده کرد.
**خواص دارویی :
عناب آرامشبخش و ضد بد خلقی بوده و در طب سنتی چین و کره از آن به عنوان دارویی که سبب کاهش اضطراب میشود و تقویت کننده معده و طحال و سیستم گوارشی است استفاده میکنند. عناب خون را تصفیه کرده و سموم را از بدن دفع مینماید، سبب روشنی پوست شده و از بروز مشکلات قلبی جلوگیری مینماید.
عناب ملین است و دارای لعاب بسیار میباشد و سینه را نرم مینماید. استفاده از مغز میوه در زخمها و بریدگیها سبب سرعت بخشیدن به بهبود آنها میشود. عناب همچنین دندانها را در برابر پوسیدگی مقاوم میسازد. چای عناب دارای ماده ضد سرطانی ساپونینز است.این چای باعث ترمیم بافتهای آسیب دیده و تقویت عضلات می شود.
—
انار از جمله میوه های بهشتی است. این میوه که بیش از 5هزار سال است که از آن استفاده می شود، بومی قفقاز است و در کشورهایی مانند ایران، هند، پاکستان، مصر، عربستان و اردن نیز کشت می شود. به نقل از سایت «ehow» گل، برگ، پوست درخت و دانه های این میوه پرطرفدار، سرشار از خاصیت است.
پوست خشک و پودر شده آن، از ورم، التهاب، اسهال، اسهال خونی و خون ریزی پیش گیری می کند.
پوست انار که نسبت به دانه های آن آنتی اکسیدان بیشتری دارد، ضدباکتری، تقویت کننده کبد و سیستم گوارشی است.
این میوه در بهبود بیماری های قلبی موثر است. مصرف منظم آن میزان آنتی اکسیدان را افزایش می دهد و به طور چشمگیری فشار سیستولیک خون را کاهش می دهد.
به طور طبیعی کلسترول خون را پایین می آورد.
میزان بالای آنتی اکسیدان موجود در آن، از بروز چند نوع سرطان پیش گیری می کند.
با جرم دندان مقابله می کند.
مانع از بروز بیماری آلزایمر می شود و روند آن را کند می کند.
مصرف منظم آن، خطر بروز دیابت را کاهش می دهد و در حفظ سلامت پروستات در مردان موثر است.
غنی از ویتامین های لازم مانند E,A,C و اسید فولیک است.
ناراحتی تنفسی را کاهش می دهد.
از بروز کم خونی پیش گیری می کند.
اشتها را افزایش می دهد.
نتایج بررسی های متعدد نشان می دهد که از فرسودگی غضروف پیش گیری می کند.
از بدن در برابر پوکی استخوان و علایم افسردگی محافظت می کند.
جلوگیری از رشد کپک در رب، آبغوره و ترشی:
از آنجا که مصرفکننده خانگی قدرت تشخیص بیماریزا بودن یا نبودن کپکها را ندارد، باید هر نوع مواد غذایی کپکزده را کاملا دور بریزد.
*رب گوجه فرنگی:
خیلی وقتها وقتی روی مواد غذاییای مانند رب کپک میبینیم، از خودمان میپرسیم آیا این خوراکی هنوز هم قابل مصرف است؟ معمولاً بعضی از خانمهای خانه برای ماندگاری بهتر رب گوجهفرنگی و پیشگیری از کپک زدن، آن را در فریزر میگذارند ولی این کار درست نیست. در بسیاری از موارد، ایجاد آلودگیها و کپکها اجتنابناپذیر است و به دلیل عوامل ثانویه به وجود میآیند. یکی از راهکارها برای رها شدن از شر کپکها، این است که از هر نوع ماده غذایی، مقدار کمی بخریم، مثلاً قوطیهای کوچکتر رب گوجهفرنگی را انتخاب کنیم و حتماً قبل از باز کردن درشان، به مدت کوتاهی آنها را با آب جوش حرارت دهیم تا مقدار آلودگی موجود در سطح در قوطی کمتر شود.
ظرف نگهداری رب باید متناسب با حجم رب گوجهفرنگی باشد و حتماً بعد از مصرف لازم است روی آن پوششی مناسب قرار داد تا قارچها نتوانند روی سطح رب رشد کنند. از آنجا که امکان آلودگی و وجود کپک در مواد غذاییای که در حجم زیاد تهیه میشوند، بسیار زیاد است، اگر رب گوجهفرنگی را به مقدار زیاد تهیه میکنید، حتماً بعد از باز شدن در ظرف اصلی، رب را در ظروف کوچک و دردار، تقسیمبندی و نگهداری کنید.
رطوبت هم یکی از عوامل موثر در ایجاد کپک است، بنابراین حتماً از قاشق تمیز و خشک که آلودگی کمتری دارد، برای برداشتن رب استفاده کنید. جالب است بدانید در گذشته بسیاری از خانمها برای نگهداری بهتر رب گوجهفرنگی سطح آن را با یک لایه روغن میپوشاندند. با این روش اکسیژنرسانی متوقف و از تشکیل کپک جلوگیری میشود.
گرچه یکی از روشهای مناسب نگهداری مواد غذایی، قرار دادن آنها در یخچال است، اما رشد بسیاری از باکتریها و قارچها در دمای یخچال فقط کند میشود نه متوقف بنابراین در یخچال هم مواد غذایی را در مدت زمان مشخص میتوان نگه داشت.
اگر ماده غذاییای کپک زد، اصلاً نباید آن را مصرف کرد زیرا حتی برداشتن یک لایه از کپک کمکی به سالم ماندن آن نمیکند، چون علاوه بر سمهایی که به وسیله قارچ در ماده غذایی تولید شده و در لایههای پایینی نفوذ کرده، اسپور (هاگ) قارچها هم داخل خوراکی کپکزده وارد شده است. اسپور قارچها، با چشم غیرمسلح قابلمشاهده نیست و ماده سمی هم فقط با انجام آزمایشهای خاصی قابلتشخیص است. نباید فکر کنیم چیزی که دیده نمیشود، نمیتواند به ما آسیبی برساند.
*آبغوره:
آبلیمو و آبغوره از آن دسته مواد غذایی است که اگر به درستی نگهداری نشود، خیلی زود کپک میزند و غیرقابل استفاده میشود. راه جلوگیری از کپک زدن آن را در ادامه بخوانید.
کارشناسان مواد آشامیدنی و بهداشتی، میگویند پس از اینکه آبلیمو و آبغوره را داخل شیشه ریختید، بهتر است شیشه را داخل آب جوش قرار دهید تا آنزیم و باکتریهای موجود در آن، از بین برود. با انجام این کار، قارچها امکان رشد را از دست میدهند و در نتیجه احتمال کپک زدن این مواد هم کاهش چشمگیری مییابد. آبلیمو یا آبغوره را باید حتماً داخل شیشه تمیز بریزید و تا نزدیکی لبه ظرف پر کنید. بهتر است به مقدار خیلی کم لبه شیشه را خالی بگذارید و سپس درپوشی روی آن قرار دهید تا با ایجاد خلأ، اکسیژن به داخل محصول راه نیابد و جایی برای رشد کپکها وجود نداشته باشد.
یادتان باشد که مصرف مواد غذایی کپکزده خیلی خطرناک است زیرا قارچها، سمهایی ترشح میکنند که گاهی سرطانزا هستند
در نگهداری آبلیمو و آبغوره این نکته را هم باید گفت که قرار دادن این مواد در آفتاب، باعث ایجاد تغییرات شیمیایی در آنها میشود. ویتامین c موجود در آبلیمو یا آبغوره، به نور و حرارت حساس است و در برابر نور آفتاب از بین میرود؛ بنابراین باید از قرار دادن این مواد در مقابل نور آفتاب به طور جدی خودداری شود.
از ظروف پلاستیکی یا بطریهای آب معدنی برای نگهداری آبلیمو استفاده نکنید؛ زیرا مواد اسیدی موجود در آبلیمو میتواند با دیواره ظروف پلاستیکی فعل و انفعالات نامطلوبی ایجاد کند و سمی و سرطانزا شود. برای نگهداری آنها از ظروف شیشهای استفاده کنید و بهتر است این ظروف شیشهای، تیره باشند تا کمتر نور را از خود عبور دهند.
*ترشی :
بحث آلودگی ترشیها به کپک زدن آنها برمیگردد. زمانی که شما کپک را روی ترشی مشاهده کردید، باید بدانید که این کپک قابلمشاهده، از میلیونها یا حتی میلیاردها میسلیوم کپک تشکیل شده است. از این رو، خریدن یا خوردن این نوع ترشی به هیچ عنوان توصیه نمیشود. از آنجا که مصرفکننده خانگی قدرت تشخیص بیماریزا بودن یا نبودن کپکها را ندارد، باید هر نوع مواد غذایی کپکزده را کاملا دور بریزد. ترشی هم حاوی سرکه مایع است و امکان انتشار کپکهای بیماریزا در تمام آن وجود خواهد داشت. نکته دیگر هم اینکه طعم و بوی ترشی در موارد زیادی میتواند نشاندهنده سالم و تازه بودن یا نبودن آن باشد.
***منبع:جام جم، سلامتیران***
عکس: جلوگیری از رشد کپک در رب، آبغوره و ترشی: از آنجا که مصرفکننده خانگی قدرت تشخیص بیماریزا بودن یا نبودن کپکها را ندارد، باید هر نوع مواد غذایی کپکزده را کاملا دور بریزد. *رب گوجه فرنگی: خیلی وقتها وقتی روی مواد غذاییای مانند رب کپک میبینیم، از خودمان میپرسیم آیا این خوراکی هنوز هم قابل مصرف است؟ معمولاً بعضی از خانمهای خانه برای ماندگاری بهتر رب گوجهفرنگی و پیشگیری از کپک زدن، آن را در فریزر میگذارند ولی این کار درست نیست. در بسیاری از موارد، ایجاد آلودگیها و کپکها اجتنابناپذیر است و به دلیل عوامل ثانویه به وجود میآیند. یکی از راهکارها برای رها شدن از شر کپکها، این است که از هر نوع ماده غذایی، مقدار کمی بخریم، مثلاً قوطیهای کوچکتر رب گوجهفرنگی را انتخاب کنیم و حتماً قبل از باز کردن درشان، به مدت کوتاهی آنها را با آب جوش حرارت دهیم تا مقدار آلودگی موجود در سطح در قوطی کمتر شود. ظرف نگهداری رب باید متناسب با حجم رب گوجهفرنگی باشد و حتماً بعد از مصرف لازم است روی آن پوششی مناسب قرار داد تا قارچها نتوانند روی سطح رب رشد کنند. از آنجا که امکان آلودگی و وجود کپک در مواد غذاییای که در حجم زیاد تهیه میشوند، بسیار زیاد است، اگر رب گوجهفرنگی را به مقدار زیاد تهیه میکنید، حتماً بعد از باز شدن در ظرف اصلی، رب را در ظروف کوچک و دردار، تقسیمبندی و نگهداری کنید. رطوبت هم یکی از عوامل موثر در ایجاد کپک است، بنابراین حتماً از قاشق تمیز و خشک که آلودگی کمتری دارد، برای برداشتن رب استفاده کنید. جالب است بدانید در گذشته بسیاری از خانمها برای نگهداری بهتر رب گوجهفرنگی سطح آن را با یک لایه روغن میپوشاندند. با این روش اکسیژنرسانی متوقف و از تشکیل کپک جلوگیری میشود. گرچه یکی از روشهای مناسب نگهداری مواد غذایی، قرار دادن آنها در یخچال است، اما رشد بسیاری از باکتریها و قارچها در دمای یخچال فقط کند میشود نه متوقف بنابراین در یخچال هم مواد غذایی را در مدت زمان مشخص میتوان نگه داشت. اگر ماده غذاییای کپک زد، اصلاً نباید آن را مصرف کرد زیرا حتی برداشتن یک لایه از کپک کمکی به سالم ماندن آن نمیکند، چون علاوه بر سمهایی که به وسیله قارچ در ماده غذایی تولید شده و در لایههای پایینی نفوذ کرده، اسپور (هاگ) قارچها هم داخل خوراکی کپکزده وارد شده است. اسپور قارچها، با چشم غیرمسلح قابلمشاهده نیست و ماده سمی هم فقط با انجام آزمایشهای خاصی قابلتشخیص است. نباید فکر کنیم چیزی که دیده نمیشود، نمیتواند به ما آسیبی برساند. *آبغوره: آبلیمو و آبغوره از آن دسته مواد غذایی است که اگر به درستی نگهداری نشود، خیلی زود کپک میزند و غیرقابل استفاده میشود. راه جلوگیری از کپک زدن آن را در ادامه بخوانید. کارشناسان مواد آشامیدنی و بهداشتی، میگویند پس از اینکه آبلیمو و آبغوره را داخل شیشه ریختید، بهتر است شیشه را داخل آب جوش قرار دهید تا آنزیم و باکتریهای موجود در آن، از بین برود. با انجام این کار، قارچها امکان رشد را از دست میدهند و در نتیجه احتمال کپک زدن این مواد هم کاهش چشمگیری مییابد. آبلیمو یا آبغوره را باید حتماً داخل شیشه تمیز بریزید و تا نزدیکی لبه ظرف پر کنید. بهتر است به مقدار خیلی کم لبه شیشه را خالی بگذارید و سپس درپوشی روی آن قرار دهید تا با ایجاد خلأ، اکسیژن به داخل محصول راه نیابد و جایی برای رشد کپکها وجود نداشته باشد. یادتان باشد که مصرف مواد غذایی کپکزده خیلی خطرناک است زیرا قارچها، سمهایی ترشح میکنند که گاهی سرطانزا هستند در نگهداری آبلیمو و آبغوره این نکته را هم باید گفت که قرار دادن این مواد در آفتاب، باعث ایجاد تغییرات شیمیایی در آنها میشود. ویتامین c موجود در آبلیمو یا آبغوره، به نور و حرارت حساس است و در برابر نور آفتاب از بین میرود؛ بنابراین باید از قرار دادن این مواد در مقابل نور آفتاب به طور جدی خودداری شود. از ظروف پلاستیکی یا بطریهای آب معدنی برای نگهداری آبلیمو استفاده نکنید؛ زیرا مواد اسیدی موجود در آبلیمو میتواند با دیواره ظروف پلاستیکی فعل و انفعالات نامطلوبی ایجاد کند و سمی و سرطانزا شود. برای نگهداری آنها از ظروف شیشهای استفاده کنید و بهتر است این ظروف شیشهای، تیره باشند تا کمتر نور را از خود عبور دهند. *ترشی : بحث آلودگی ترشیها به کپک زدن آنها برمیگردد. زمانی که شما کپک را روی ترشی مشاهده کردید، باید بدانید که این کپک قابلمشاهده، از میلیونها یا حتی میلیاردها میسلیوم کپک تشکیل شده است. از این رو، خریدن یا خوردن این نوع ترشی به هیچ عنوان توصیه نمیشود. از آنجا که مصرفکننده خانگی قدرت تشخیص بیماریزا بودن یا نبودن کپکها را ندارد، باید هر نوع مواد غذایی کپکزده را کاملا دور بریزد. ترشی هم حاوی سرکه مایع است و امکان انتشار کپکهای بیماریزا در تمام آن وجود خواهد داشت. نکته دیگر هم اینکه طعم و بوی ترشی در موارد زیادی میتواند نشاندهنده سالم و تازه بودن یا نبودن آن باشد. ***منبع:جام جم، سلامتیران***
محققان اتریشی علت حساسیت کودکان و بزرگسالان به شیر گاو را شناسایی کردند.
حساسیت به شیر اغلب با عدم تحمل لاکتوز اشتباه گرفته میشود؛ مبتلایان به گروه دوم بدلیل کمبود آنزیمی به نام لاکتاز قادر به هضم شیر نیستند، اما در گروه اول سیستم ایمنی بدن از طریق آنتیبادیهای IgE به پروتئینهای شیر حمله میکند.
حدود سه درصد از کودکان در اروپا و برخی از بزرگسالان از مشکل حساسیت به شیر رنج میبرند.
پژوهش صورت گرفته توسط محققان دانشگاه وین نشان میدهد، پروتئین خاصی در شیر گاو به نام «بتالاکتوگلوبین» در هنگام نبود آهن منجر به بروز حساسیت به شیر میشود، اما در حضور آهن، این پروتئین بیضرر است.
یکی از آلرژنهای مهم شیر - بتالاکتوگلوبین - متعلق به خانواده پروتئینی به نام لیپوکالین است که قادر به اصلاح کردن مجموعههای آهن است؛ آهن از طریق سایدروفورها – مولکولهای متصل و حملکننده آهن در میکروارگانیسمها - به پروتئینی متصل میشود.
شیر بدون پروتئین – فاقد آهن و سایدروفورها به فعال کردن لنفوسیتهای Th2 و کاهش حساسیت به شیر کمک میکند.
اگر موهای چربی دارید و نمی دانید چه راهکاری باید پیش بگیرید که سختیهای داشتن چنین جنس موهایی را کاهش دهید، می توانید با مطالعه این نوشتار چند شیوه ساده را فرا بگیرید که با عمل به آن ها درصد چربی و در نتیجه کثیفی زودهنگام مو هایتان کاهش یابد.
برای کاهش یا در بعضی مواقع رفع چربی مو تا مدتی می توانید راهکارهای ذیل را دنبال کنید:
*شست و شوی موها
موهایتان را در فواصل زمانی کم بشویید؛ اما نه هر روز. شستن روزانه مو ها ممکن است باعث شود چربی مو ها خیلی سریع برگردد و حتی برای جبران چربی از دست رفته، بیشتر از قبل چربی تولید کند. اگر به طور طبیعی موهای چربی دارید، توصیه می شود که آن ها را 2 تا 3 روز یکبار بشویید.
دنبال شامپویی باشید که مخصوص موهای چرب باشد. بهترین نوع شامپو آن است که چربی اضافی موهایتان را بدون خشک کردن آن ها بگیرد. ممکن است برای پیدا کردن یک شامپوی خوب، نیاز به کمی آزمون و خطا داشته باشید. همچنین می توانید با آرایشگرتان هم در این زمینه مشورت کنید.
یک بار در ماه از یک شامپوی شفاف کننده استفاده کنید. این نوع شامپو طراحی شده تا هر گونه رسوبات چربی و محصولات آرایشی را از مو ها پاک کند. از شامپوی شفاف کننده هر روز استفاده نکنید؛ چرا که می تواند چربی مو هایتان را از بین ببرد و باعث شود مو هایتان در واکنش، چربی بیشتری تولید کند. در عوض، برای شستشوی روزانه از یک شامپوی ملایم استفاده کنید که چربی مورد نیاز مو هایتان را از بین نبرد.
*اثر نرم کننده ها
مراقب استفاده از نرم کننده ها باشید و آن را روی ریشه مو هایتان نزنید؛ چرا که این قسمت از مو ها، در عرض چند ساعت پس از شست و شو، با چربی ای (گریس) که مو ها تولید می کنند، مرطوب می شود. استفاده از نرم کننده در واقع به منظور تغذیه انتهای خشک تر موهاست. پس سعی کنید از آن برای نیمه پایینی موهایتان استفاده کنید.
بعضی افراد اصلاً از نرم کننده استفاده نمی کنند یا به ندرت ، مثلاً هفته ای یکبار از آن استفاده می کنند تا از مرطوب شدن بیش از حد مو ها جلوگیری کنند.
اگر موهایتان به راحتی در هم می رود از چیزی استفاده کنید که آن ها را مرطوب و نرم کند؛ مثلاً مقدار بسیار کمی روغن زیتون تأثیر خیلی خوبی دارد. فقط به اندازه ای که دستتان کمی براق شود، کف دستتان بریزید و پس از آن دست ها را به موها بمالید و طوری این کار را انجام دهید که روغن زیتون به پوست سرتان نرسد.
اگر موهایتان خیلی چرب است، ممکن است اصلاً نیازی به نرم کننده نداشته باشد. اما به هر حال بهتر است که برای جلوگیری از خشک شدن انتهای موهایتان، از نرم کننده استفاده کنید.
*آب و ترکیبات طبیعی
موهایتان را با آب گرم بشویید و سپس با گرفتن آب سرد کوتیکول های مو را ببندید تا موهای درخشانی داشته باشید. آب داغ چربی موهایتان را از بین می برد و پوست سرتان بلافاصله آن را تولید خواهد کرد. بنابراین موهایتان دوباره چرب خواهد شد و حتی به سختی شانه می شود.
مقدار کمی سرکه را برای شست و شوی نهایی امتحان کنید. این کار را با یک قاشق غذاخوری سرکه در هر 236 میلی لیتر آب شروع کنید. بوی آن با خشک شدن موهایتان از بین می رود.
یا، استفاده از لیموی تازه را امتحان کنید. ریشه موهایتان را با نصف یک لیمو برس بکشید. (می توانید هر دو برش لیمو را استفاده کنید.) لیمو را به مدت 5 دقیقه قبل از اینکه حمام کنید روی موهایتان نگه دارید. این کار را در هر بار حمام کردن، تکرار کنید و تفاوت را در عرض دو هفته مشاهده کنید.
ادامه دارد...
جگر به دلیل داشتن ویتامینA در سه ماهه اول بارداری ممنوع است، چرا که میزان احتمال آنومالی در جنین را بالا میبرد.
بعضی از دورانها در طول زندگی وجود دارند که تغذیه در آن محدود میشود، یکی از آنها دوران بارداری است.
توصیه میشود در دوران بارداری غذاهایی که سرشار از ویتامین A هستند کمتر مصرف شود. البته نکتهای که باید به آن توجه کرد این است که مصرف زیاد این گروه ممنوع است و اگر به میزان کم استفاده شود، مشکلی پیش نمیآید.
ویتامین A در مواد غذایی مثل جگر و سبزیجات یافت میشود و توصیه این است که در 3 ماهه اول خانم باردار مخصوصا از جگر استفاده نکند.
مصرف زیاد ویتامین A در دوران بارداری احتمال آنومالی در جنین را بالا میبرد. آنومالی به این معنا است که به عنوان مثال سر کودک نسبت به بدن بزرگتر میشود.
علاوه بر ویتامین A، زرشک، زعفران، سوسیس، کالباس، همبرگر، ادویه تند و داروهایی مثل راکوتان و آکوتان و یا بعضی از داروهایی که برای تقویت مو استفاده میشوند هم ممنوع است.
افراد قبل از گرسنگی غذا مصرف نکنند و قبل از سیر شدن دست از غذا بکشند. مصرف مایعات،میوه و ماست با فاصله قبل و بعد از غذا رعایت کنند و چند نوع غذا با هم نخورند.
بهتر است افراد مبتلا به زخم معده غذاهای تند، شور، ترش، پُر ادویه، چرب، سرخ کرده، کارخانهای، آماده و سنگین مصرف نکنند. همچنین، از مصرف قهوه،کاکائو، چای پر رنگ، نوشابه گاز دار، غذاهای خمیری، فست فود و آب یخ پرهیز کنند.
غذاهای مفید برای افراد مبتلا به زخم معده :
آش جو، شیربرنج، فرنی شیر بُز(خصوصابرای معدههای گرم )، روغن زیتون، گوشت جوجه مرغ با کمی زرشک و سماق طعم دار شود، برنج سفید یک واحد- جو پوست کنده نیم واحد را مخلوط و با آب پخته شود و سپس نیم واحد نشاسته را در آب سبوس گندم حل شود و به آن اضافه کنید تا خوب بپزد و مثل حریره شود و در انتها 5 گرم صمغ عربی و 5 گرم کتیرا اضافه شود و به صورت نیم گرم مصرف شود، و همچنین میتوان به دیگر خوراکیها شربت آب و عسل نام برد.
"به"، گلابی، سیب، مویز، مربای بالنگ، مربای آمله، مربای هلیله و مربای پوست پسته برای افراد مبتلا به زخم معده مفید است.
خاکشیر ، نبات و آب جوش، 15 گرم زنیان، 20 گرم شیرین بیان، 15 گرم انیسون، 10 گرم زیره سبز، 15 گرم سیاهدانه را نرم کوبیده شود و بعد از هر غذا، یک قاشق مربا خوری مصرف شود. همچنین، جویدن سقز و عسل روزی 4 تا 5 بار مفید است.
نان سفید (ساخته شده از غلات بدون سبوس) ممکن است مزه خوبی داشته باشد اما ممکن است سلامت شما را هم به خطر بیندازد.
پژوهشگران اسپانیایی در دانشگاه ناوارا نشان دادند خوردن دو یا چند وعده نان سفید در روز در مقایسه با خوردن فقط یک وعده نان سفید در هفته، خطر چاقی را تا 40 درصد بالا میبرد.
این پژوهشگران برای بررسی رابطه میان نان سفید و چاقی بیش از 9000 نفر را برای دورهای پنج ساله پیگیری کردند. این افراد در شروع بررسی پرسشنامههای درباره شمار و نوع وعدههای غذاییشان پر کردند.
این نتایج نشان داد مصرف کلی نان با افزایش افراد دچار اضافه وزن ارتباطی ندارد. اما میزان مصرف نان سفید به طور مستقیم با افزایش خطر چاقی ارتباط دارد. افرادی که دو یا چند وعده نان سفید در روز میخوردند، نسبت به آنانی که یک وعده یا کمتر در هفته نان سفید میخوردند، 40 درصد بیشتر در خطر چاق شدن قرار داشتند.
به گفته این پژوهشگران در نان سبوسدار (ساخته شده از غلات کامل) میزان بالای فیبرهای غذایی و سایر ریزمغذیها باعث جذب کندتر کربوهیدراتها می شود و احتمالا برای همین است که رابطهای میان مصرف این نوع نانها و چاقی وجود ندارد.